HANGZHOU NUZHUO TECHNOLOGY GROUP CO.,LTD.

United Launch Alliance może po raz pierwszy załadować kriogeniczny metan i ciekły tlen do swojego poligonu testowego rakiety Vulcan na Przylądku Canaveral w nadchodzących tygodniach, planując wystrzelenie rakiety Atlas 5 nowej generacji pomiędzy lotami. Kluczowy test rakiet, które będą korzystać z tego samego kompleksu startowego, odbędzie się w nadchodzących latach.
Tymczasem ULA wykorzystuje swoją działającą rakietę Atlas 5 do testowania elementów mocniejszej rakiety Vulcan Centaur przed dziewiczym lotem nowej rakiety nośnej. Nowy silnik BE-4 pierwszego stopnia, wyprodukowany przez Blue Origin, firmę kosmiczną Jeffa Bezosa, jest gotowy i przygotowuje się do pierwszego testowego startu Vulcana.
Dyrektor operacyjny ULA John Albon powiedział na początku maja, że ​​pierwsza rakieta Vulcan powinna być gotowa do wystrzelenia do końca roku.
Pierwszy start rakiety Vulcan może nastąpić pod koniec tego roku lub na początku 2022 roku, powiedział w środę płk Robert Bongiovi, dyrektor Centrum Systemów Kosmicznych i Rakietowych Sił Kosmicznych. Siły Kosmiczne staną się największym klientem ULA, ponieważ rakieta Vulcan przeprowadzi dwa loty certyfikacyjne przed startem swojej pierwszej misji wojskowej w USA, USSF-106, na początku 2023 roku.
We wtorek amerykański wojskowy satelita Atlas 5 wystartował, testując ulepszoną wersję silnika górnego stopnia RL10, który będzie napędzał górny stopień Centaur rakiety Vulcan. Kolejny start Atlasa 5 w czerwcu będzie pierwszą rakietą wykorzystującą Vulcan. Podobnie jak osłona ładunku wyprodukowana w USA, a nie w Szwajcarii.
Budowa i testy nowego systemu startowego dla rakiety Vulcan Centaur są już niemal ukończone, powiedział Ron Fortson, dyrektor i kierownik ds. operacji startowych w ULA.
„To będzie platforma startowa o podwójnym zastosowaniu” – powiedział niedawno Fordson, oprowadzając reporterów po platformie startowej nr 41 w Stacji Sił Kosmicznych Cape Canaveral. „Nikt wcześniej tego nie zrobił, w zasadzie wystrzeliwując Atlasa i zupełnie inną linię produktów Vulcan na tej samej platformie”.
Rosyjski silnik RD-180 rakiety Atlas 5 jest zasilany naftą zmieszaną z ciekłym tlenem. Dwa silniki pierwszego stopnia rakiety BE-4 Vulcan są zasilane skroplonym gazem ziemnym lub metanem, co wymaga od ULA zainstalowania nowych zbiorników magazynowych na platformie 41.
Trzy zbiorniki na metan o pojemności 100 000 galonów (ok. 380 000 litrów) znajdują się po północnej stronie wyrzutni 41. Firma, będąca spółką joint venture Boeinga i Lockheed Martina, zmodernizowała również dźwiękochłonny system wodny wyrzutni, który tłumi intensywny dźwięk wytwarzany przez wyrzutnię. Start rakiety.
Zmodernizowano również zbiorniki ciekłego wodoru i ciekłego tlenu na platformie startowej nr 41, aby pomieścić większy górny stopień Centaur, który będzie latał na rakiecie Vulcan.
Nowy górny stopień Centaur 5 rakiety Vulcan ma średnicę 5,4 metra (17,7 stopy), czyli jest ponad dwukrotnie szerszy od górnego stopnia Centaur 3 w rakiecie Atlas 5. Centaur 5 będzie napędzany dwoma silnikami RL10C-1-1, a nie tymi samymi silnikami RL10, które są stosowane w większości rakiet Atlas 5, i będzie zabierał ze sobą dwa i pół raza więcej paliwa niż obecny Centaur.
Fordson poinformował, że ULA zakończyła testy nowych zbiorników do magazynowania metanu i przesłała ciecz kriogeniczną liniami naziemnymi do stanowiska startowego nr 41.
„Napełniliśmy te zbiorniki, aby poznać ich właściwości” – powiedział Fordson. „Paliwo przepływa przez wszystkie przewody. Nazywamy to testem płynięcia na zimno. Przeszliśmy przez wszystkie przewody aż do połączenia z VLP, czyli platformą startową Vulcan, z wystrzeloną rakietą Vulcan. vertex”.
Platforma startowa Vulcan to nowa mobilna platforma startowa, która będzie przenosić rakietę Vulcan Centaur z pionowo zintegrowanego obiektu ULA na wyrzutnię 41. Na początku tego roku ekipy naziemne umieściły rdzeń rakiety Vulcan Pathfinder na platformie i przetoczyły rakietę na wyrzutnię w celu przeprowadzenia pierwszej rundy testów naziemnych.
ULA przechowuje stopnie rakiet VLP i Vulcan Pathfinder w pobliskim Centrum Operacji Kosmicznych na Przylądku Canaveral, podczas gdy firma przygotowuje swoją najnowszą rakietę Atlas 5 do startu z wojskowym satelitą wczesnego ostrzegania SBIRS GEO 5.
Po udanym starcie Atlasa 5 i SBIRS GEO 5 we wtorek, zespół Vulcan przeniesie rakietę z powrotem na wyrzutnię 41, aby kontynuować testy Pathfindera. ULA rozpocznie umieszczanie rakiety Atlas 5 w VIF, którego start zaplanowano na 23 czerwca w ramach misji STP-3 Sił Kosmicznych.
ULA planuje po raz pierwszy załadować paliwo na rakietę nośną Vulcan, opierając się na wstępnych testach systemu naziemnego.
„Kiedy następnym razem wypuścimy VLP, zaczniemy przeprowadzać testy na pojazdach” – powiedział Fortson.
Pojazd Vulcan Pathfinder przybył do Cape Canaveral w lutym na pokładzie rakiety ULA z zakładów firmy w Decatur w Alabamie.
Wtorkowy start był pierwszą misją Atlasa 5 od ponad sześciu miesięcy, ale ULA spodziewa się, że tempo wzrośnie w tym roku. Po starcie STP-3 23 czerwca, kolejny start Atlasa 5 zaplanowano na 30 lipca, w ramach którego odbędzie się lot testowy modułu załogowego Starliner firmy Boeing.
„Musimy dokończyć prace nad Vulcanem między startami” – powiedział Fordson. „Wkrótce potem wystrzelimy STP-3. Mają krótkie okno czasowe na pracę, testy i testy, a potem umieścimy tam kolejny pojazd”.
Rakieta Vulcan Pathfinder jest napędzana przez naziemne laboratorium testowe silnika BE-4 firmy Blue Origin, a testy jej zbiornika pomogą inżynierom ustalić, w jaki sposób załadować paliwo do Vulcana w dniu startu.
„Dowiemy się, jakie są wszystkie aktywa i jak działają, a następnie opracujemy na tej podstawie naszą koncepcję operacyjną (CONOPS)” – powiedział Fordson.
ULA ma duże doświadczenie w wykorzystaniu ultrazimnego ciekłego wodoru, innego kriogenicznego paliwa rakietowego, stosowanego w rodzinie rakiet Delta 4 oraz w górnych stopniach rakiet Centaur.
„Oba były bardzo zimne” – powiedział Fordson. „Mają różne właściwości. Chcemy po prostu zrozumieć, jak zachowują się podczas transmisji”.
„Wszystkie testy, które teraz przeprowadzamy, mają na celu pełne zrozumienie właściwości tego gazu i jego zachowania po umieszczeniu w pojeździe” – powiedział Fordson. „Właśnie tym będziemy się zajmować w ciągu najbliższych kilku miesięcy”.
Podczas gdy systemy naziemne lotniska Vulcan są przeciążone, ULA wykorzystuje starty rakiet do testowania technologii lotów nowej generacji w zakresie pojazdów nośnych.
We wtorek zaprezentowano nową wersję silnika Rocketdyne RL10 firmy Aerojet, przeznaczonego do górnego stopnia Centaura. Najnowsza wersja silnika wodorowego, o nazwie RL10C-1-1, charakteryzuje się lepszymi osiągami i jest łatwiejsza w produkcji, jak podaje ULA.
Silnik RL10C-1-1 ma dłuższą dyszę niż silnik stosowany w poprzednich rakietach Atlas 5 i wyposażony jest w nowy wtryskiwacz drukowany w technologii 3D, który odbył swój pierwszy lot operacyjny, powiedział Gary Harry, wiceprezes firmy ds. rządowych i kontaktów z rządem. programów komercyjnych. Gary Wentz powiedział. ULA.
Według strony internetowej Aerojet Rocketdyne silnik RL10C-1-1 wytwarza o około 1000 funtów więcej ciągu niż poprzednia wersja silnika RL10C-1, używana w rakiecie Atlas 5.
Od lat 60. XX wieku rakiety napędzane są ponad 500 silnikami RL10. Rakieta Vulcan Centaur firmy ULA również będzie wykorzystywać model silnika RL10C-1-1, podobnie jak wszystkie przyszłe misje Atlasa 5, z wyjątkiem kapsuły załogowej Starliner firmy Boeing, która wykorzystuje unikalny dwusilnikowy górny stopień Centaura.
W zeszłym roku, nowy wzmacniacz rakietowy na paliwo stałe, zbudowany przez Northrop Grumman, został po raz pierwszy wystrzelony w ramach lotu Atlas 5. Ten duży wzmacniacz, zbudowany przez Northrop Grumman, będzie wykorzystywany podczas misji Vulcan i większości przyszłych lotów Atlasa 5.
Nowy booster zastępuje doczepiany booster Aerojet Rocketdyne, który był używany podczas startów Atlasa 5 od 2003 roku. Silniki rakietowe na paliwo stałe Aerojet Rocketdyne będą nadal wystrzeliwać rakiety Atlas 5, aby przenosić misje załogowe na orbitę, ale tegoroczna misja była ostatnim lotem wojskowego Atlasa 5, wykorzystującego starszą konstrukcję rakiety nośnej. Rakieta nośna Aerojet Rocketdyne jest certyfikowana do wynoszenia astronautów na orbitę.
ULA zintegrowała awionikę i systemy naprowadzania rakiet Atlas 5 i Delta 4 w jedną konstrukcję, która będzie również wykorzystywana w rakietach Vulcan Centaur.
W przyszłym miesiącu ULA planuje zaprezentować ostatni duży system podobny do Vulcana, który jako pierwszy zostanie wykorzystany w Atlasie 5: osłonę ładunku, którą będzie można produkować łatwiej i taniej niż osłonę nosa poprzedniego Atlasa 5.
Osłona ładunku o średnicy 17,7 stóp (5,4 metra), która zostanie wystrzelona w przyszłym miesiącu w ramach misji STP-3, wygląda identycznie jak osłona stosowana w poprzednich rakietach Atlas 5.
Ale owiewka jest efektem nowego partnerstwa przemysłowego między ULA a szwajcarską firmą RUAG Space, która wcześniej produkowała wszystkie owiewki Atlasa 5 o średnicy 5,4 metra w zakładzie w Szwajcarii. Mniejszy stożek nosowy Atlasa 5, używany w niektórych misjach, jest produkowany w zakładzie ULA w Harlingen w Teksasie.
ULA i RUAG opracowały nową linię produkcyjną osłon ładunku w istniejących zakładach Atlas, Delta i Vulcan w Alabamie.
Linia produkcyjna w Alabamie wykorzystuje nowy proces, który upraszcza etapy produkcji owiewek. Według ULA, metoda produkcji „bez autoklawu” pozwala jedynie na utwardzanie owiewek z kompozytu włókna węglowego w piecu, eliminując konieczność stosowania autoklawu wysokociśnieniowego, który ogranicza rozmiar części mieszczących się w środku.
Ta zmiana pozwala na podzielenie osłony ładunku na dwie połówki zamiast 18 lub więcej mniejszych części. Zmniejszy to liczbę elementów mocujących, mnożników i prawdopodobieństwo wystąpienia usterek, poinformowała ULA w swoim wpisie na blogu w zeszłym roku.
ULA twierdzi, że nowa metoda sprawia, że ​​budowa osłony ładunku jest szybsza i tańsza.
ULA planuje wykonać co najmniej 30 dodatkowych misji Atlas 5, zanim rakieta zostanie wycofana ze służby i zastąpiona rakietą Vulcan Centaur.
W kwietniu Amazon zakupił dziewięć lotów Atlasa 5, aby rozpocząć wystrzeliwanie satelitów dla swojej sieci internetowej Kuiper. Rzecznik Centrum Systemów Kosmicznych i Rakietowych Sił Kosmicznych Stanów Zjednoczonych poinformował w zeszłym tygodniu, że w ciągu najbliższych kilku lat sześć kolejnych misji bezpieczeństwa narodowego będzie wymagało użycia rakiet Atlas 5, nie licząc misji SBIRS GEO 5, która wystartowała we wtorek.
W zeszłym roku Siły Kosmiczne Stanów Zjednoczonych ogłosiły kontrakty warte wiele miliardów dolarów na dostawę ładunków o krytycznym znaczeniu dla bezpieczeństwa narodowego za pośrednictwem rakiet Vulcan Centaur firmy ULA oraz rakiet nośnych Falcon 9 i Falcon Heavy firmy SpaceX do 2027 roku.
W czwartek portal Space News poinformował, że Siły Kosmiczne i ULA zgodziły się na przeniesienie pierwszej misji wojskowej przydzielonej rakiecie Vulcan Centaur na rakietę Atlas 5. Misja, nazwana USSF-51, ma się rozpocząć w 2022 roku.
Czterech astronautów przygotowujących się do startu na orbicie na pokładzie kapsuły Crew Dragon „Resilience” firmy SpaceX weszło w czwartek na pokład statku kosmicznego w Centrum Kosmicznym im. Kennedy’ego, aby ćwiczyć przed planowanym na sobotni wieczór lotem na Międzynarodową Stację Kosmiczną. W tym czasie kierownicy misji monitorują pogodę i stan morza w trakcie procesu odzyskiwania. terytorium poza Oceanem Atlantyckim.
Inżynierowie z Centrum Kosmicznego im. Kennedy’ego NASA, którzy będą nadzorować wystrzeliwanie satelitów naukowych i sond międzyplanetarnych, będą odpowiadać za to, aby sześć dużych misji bezpiecznie dotarło w przestrzeń kosmiczną w ciągu zaledwie sześciu miesięcy tego roku. Rozpocznie się to od nowego startu satelity GOES NOAA – 1 marca S Weather Observatory wejdzie na pokład rakiety Atlas 5.
Chińska rakieta wystrzeliła w piątek na orbitę trzy eksperymentalne wojskowe satelity rozpoznawcze. To już drugi taki zestaw trzech satelitów wystrzelony w ciągu niecałych dwóch miesięcy.