Rola głównych podzespołów suszarki chłodniczej
1. Sprężarka chłodnicza
Sprężarki chłodnicze są sercem układu chłodniczego, a większość sprężarek obecnie wykorzystuje hermetyczne sprężarki tłokowe. Podnosząc czynnik chłodniczy od niskiego do wysokiego ciśnienia i stale cyrkulując czynnik chłodniczy, system stale odprowadza ciepło wewnętrzne do środowiska powyżej temperatury układu.
2. Kondensator
Funkcją skraplacza jest chłodzenie wysokociśnieniowej, przegrzanej pary czynnika chłodniczego odprowadzanej przez sprężarkę czynnika chłodniczego do ciekłego czynnika chłodniczego, a jej ciepło jest odbierane przez wodę chłodzącą. Dzięki temu proces chłodzenia może być kontynuowany w sposób ciągły.
3. Parownik
Parownik jest głównym elementem wymiany ciepła osuszacza chłodniczego, a sprężone powietrze jest wymuszone schładzane w parowniku, a większość pary wodnej jest schładzana i skraplana do postaci ciekłej wody i odprowadzana na zewnątrz maszyny, tak aby sprężone powietrze zostało osuszone. Ciekły czynnik chłodniczy o niskim ciśnieniu staje się parą czynnika chłodniczego o niskim ciśnieniu podczas zmiany fazy w parowniku, pochłaniając otaczające ciepło podczas zmiany fazy, tym samym schładzając sprężone powietrze.
4. Zawór rozprężny termostatyczny (kapilara)
Termostatyczny zawór rozprężny (kapilara) jest mechanizmem dławiącym układu chłodniczego. W osuszaczu chłodniczym dostarczanie czynnika chłodniczego parownika i jego regulatora odbywa się za pomocą mechanizmu dławiącego. Mechanizm dławiący umożliwia przedostanie się czynnika chłodniczego do parownika z cieczy o wysokiej temperaturze i wysokim ciśnieniu.
5. Wymiennik ciepła
Zdecydowana większość osuszaczy chłodniczych ma wymiennik ciepła, który jest wymiennikiem ciepła wymieniającym ciepło między powietrzem a powietrzem, zazwyczaj rurowym wymiennikiem ciepła (znanym również jako płaszczowo-rurowy wymiennik ciepła). Główną funkcją wymiennika ciepła w osuszaczu chłodniczym jest „odzyskiwanie” mocy chłodniczej przenoszonej przez sprężone powietrze po schłodzeniu przez parownik i wykorzystanie tej części mocy chłodniczej do schłodzenia sprężonego powietrza do wyższej temperatury przenoszącej dużą ilość pary wodnej (tj. nasycone sprężone powietrze odprowadzane ze sprężarki powietrza, chłodzone przez tylną chłodnicę sprężarki powietrza, a następnie oddzielone powietrzem i wodą ma zazwyczaj temperaturę powyżej 40 °C), zmniejszając w ten sposób obciążenie grzewcze układu chłodniczego i suszącego oraz osiągając cel oszczędzania energii. Z drugiej strony, temperatura sprężonego powietrza o niskiej temperaturze w wymienniku ciepła jest odzyskiwana, dzięki czemu zewnętrzna ściana rurociągu transportującego sprężone powietrze nie powoduje zjawiska „kondensacji” z powodu temperatury niższej od temperatury otoczenia. Ponadto po wzroście temperatury sprężonego powietrza wilgotność względna sprężonego powietrza po osuszeniu ulega zmniejszeniu (zwykle poniżej 20%), co jest korzystne dla zapobiegania rdzewieniu metalu. Niektórzy użytkownicy (np. z instalacjami separacji powietrza) potrzebują sprężonego powietrza o niskiej zawartości wilgoci i niskiej temperaturze, więc osuszacz chłodniczy nie jest już wyposażony w wymiennik ciepła. Ponieważ wymiennik ciepła nie jest zainstalowany, zimne powietrze nie może zostać poddane recyklingowi, a obciążenie cieplne parownika znacznie wzrośnie. W takim przypadku nie tylko moc sprężarki chłodniczej musi zostać zwiększona w celu skompensowania energii, ale również inne komponenty całego układu chłodniczego (parownik, skraplacz i elementy dławiące) muszą zostać odpowiednio zwiększone. Z perspektywy odzyskiwania energii zawsze mamy nadzieję, że im wyższa temperatura spalin osuszacza chłodniczego, tym lepiej (wysoka temperatura spalin, wskazująca na większy odzysk energii), a najlepiej, aby nie było różnicy temperatur między wlotem a wylotem. W rzeczywistości jednak nie jest to możliwe, gdyż gdy temperatura powietrza na wlocie jest niższa niż 45°C, nierzadko zdarza się, że różnica temperatur na wlocie i wylocie osuszacza chłodniczego przekracza 15°C.
Przetwarzanie sprężonego powietrza
Sprężone powietrze→filtry mechaniczne→wymienniki ciepła (oddawanie ciepła),→parowniki→separatory gaz-ciecz→wymienniki ciepła (absorpcja ciepła),→filtry mechaniczne wylotowe→zbiorniki magazynowe gazu
Konserwacja i przeglądy: utrzymywać temperaturę punktu rosy osuszacza chłodniczego powyżej zera.
Aby obniżyć temperaturę sprężonego powietrza, temperatura parowania czynnika chłodniczego musi być również bardzo niska. Gdy osuszacz chłodniczy chłodzi sprężone powietrze, na powierzchni żebra wykładziny parownika tworzy się warstwa kondensatu przypominająca film, jeśli temperatura powierzchni żebra jest poniżej zera z powodu spadku temperatury parowania, kondensat powierzchniowy może zamarznąć, w tym momencie:
A. Z powodu przytwierdzenia warstwy lodu o znacznie mniejszym przewodnictwie cieplnym na powierzchni wewnętrznego żebra pęcherza parownika, wydajność wymiany ciepła jest znacznie zmniejszona, sprężone powietrze nie może być w pełni schłodzone, a z powodu niewystarczającej absorpcji ciepła, temperatura parowania czynnika chłodniczego może być dalej obniżona, a wynik takiego cyklu nieuchronnie przyniesie wiele negatywnych konsekwencji dla układu chłodniczego (takich jak „sprężanie cieczy”);
B. Ze względu na małą odległość między żebrami w parowniku, gdy żebra zamarzną, obszar cyrkulacji sprężonego powietrza zostanie zmniejszony, a nawet ścieżka powietrza zostanie zablokowana w poważnych przypadkach, tj. „zablokowanie lodem”; Podsumowując, temperatura punktu rosy sprężania osuszacza chłodniczego powinna być wyższa niż 0 °C, aby zapobiec zbyt niskiej temperaturze punktu rosy, osuszacz chłodniczy jest wyposażony w zabezpieczenie obejścia energii (osiągane przez zawór obejściowy lub zawór elektromagnetyczny fluoru). Gdy temperatura punktu rosy jest niższa niż 0 °C, zawór obejściowy (lub zawór elektromagnetyczny fluoru) otwiera się automatycznie (otwarcie wzrasta), a nieskroplona para czynnika chłodniczego o wysokiej temperaturze i wysokim ciśnieniu jest bezpośrednio wtryskiwana do wlotu parownika (lub zbiornika rozdzielającego gaz i ciecz na wlocie sprężarki), tak aby temperatura punktu rosy wzrosła powyżej 0 °C.
C. Z punktu widzenia zużycia energii przez układ, temperatura parowania jest zbyt niska, co powoduje znaczne obniżenie współczynnika chłodzenia sprężarki i wzrost zużycia energii.
Zbadać
1. Różnica ciśnień pomiędzy wlotem i wylotem sprężonego powietrza nie przekracza 0,035Mpa;
2. Manometr ciśnienia parowania 0,4Mpa-0,5Mpa;
3. Manometr wysokiego ciśnienia 1,2Mpa-1,6Mpa
4. Często obserwuj stan systemów drenażowych i kanalizacyjnych
Problem operacyjny
1 Sprawdź przed uruchomieniem
1.1 Wszystkie zawory systemu rurociągów znajdują się w normalnym stanie gotowości;
1.2 Zawór wody chłodzącej jest otwarty, ciśnienie wody powinno wynosić 0,15-0,4 MPa, a temperatura wody powinna być niższa niż 31°C;
1.3 Miernik wysokiego ciśnienia czynnika chłodniczego i miernik niskiego ciśnienia czynnika chłodniczego na desce rozdzielczej mają wskazania i są zasadniczo równe;
1.4 Sprawdź napięcie zasilania, które nie powinno przekraczać 10% wartości znamionowej.
2 Procedura rozruchu
2.1 Naciśnij przycisk start, stycznik prądu przemiennego zostanie opóźniony o 3 minuty, a następnie uruchomiony, a sprężarka czynnika chłodniczego zacznie pracować;
2.2 Obserwuj deskę rozdzielczą, ciśnienie na manometrze wysokiego ciśnienia czynnika chłodniczego powinno powoli wzrastać do około 1,4 MPa, a ciśnienie na manometrze niskiego ciśnienia czynnika chłodniczego powinno powoli spadać do około 0,4 MPa; w tym momencie maszyna powraca do normalnego trybu pracy.
2.3 Po 3–5 minutach pracy suszarki należy powoli otworzyć zawór wlotowy powietrza, a następnie otworzyć zawór wylotowy powietrza zgodnie ze stopniem obciążenia, aż do uzyskania pełnego obciążenia.
2.4 Sprawdź, czy wskazania manometrów ciśnienia powietrza na wlocie i wylocie są prawidłowe (różnica między wskazaniami obu mierników wynosząca 0,03 MPa powinna być prawidłowa).
2.5 Sprawdź, czy odpływ automatycznego spustu jest prawidłowy;
2.6 Regularnie sprawdzaj warunki pracy suszarki, zapisuj ciśnienie wlotowe i wylotowe powietrza, wysokie i niskie ciśnienie zimnego węgla itp.
3 Procedura wyłączania;
3.1 Zamknij zawór wylotowy powietrza;
3.2 Zamknij zawór wlotowy powietrza;
3.3 Naciśnij przycisk stop.
4 środki ostrożności
4.1 Unikaj długotrwałej pracy bez obciążenia.
4.2 Nie należy uruchamiać sprężarki czynnika chłodniczego w sposób ciągły. Liczba uruchomień i zatrzymań na godzinę nie powinna być większa niż 6 razy.
4.3 Aby zagwarantować odpowiednią jakość dostaw gazu, należy przestrzegać kolejności uruchamiania i zatrzymywania.
4.3.1 Uruchomienie: Przed otwarciem sprężarki powietrza lub zaworu wlotowego należy pozostawić suszarkę włączoną na 3–5 minut.
4.3.2 Wyłączanie: Najpierw wyłącz sprężarkę powietrza lub zawór wylotowy, a następnie wyłącz suszarkę.
4.4 W sieci rurociągów znajdują się zawory obejściowe, które obejmują wlot i wylot suszarki. Zawór obejściowy musi być szczelnie zamknięty podczas pracy suszarki, aby zapobiec przedostawaniu się nieoczyszczonego powietrza do sieci rurociągów powietrznych znajdującej się za nią.
4.5 Ciśnienie powietrza nie powinno przekraczać 0,95Mpa.
4.6 Temperatura powietrza wlotowego nie przekracza 45 stopni.
4.7 Temperatura wody chłodzącej nie przekracza 31 stopni.
4.8 Nie włączaj urządzenia, gdy temperatura otoczenia jest niższa niż 2°C.
4.9 Ustawienie przekaźnika czasowego w szafie sterowniczej elektrycznej nie powinno być krótsze niż 3 minuty.
4.10 Ogólna obsługa, o ile kontrolujesz przyciski „start” i „stop”
4.11 Wentylator chłodzący osuszacza chłodniczego chłodzonego powietrzem jest sterowany przez wyłącznik ciśnieniowy i normalne jest, że wentylator nie obraca się, gdy osuszacz chłodniczy pracuje w niskiej temperaturze otoczenia. Wraz ze wzrostem wysokiego ciśnienia czynnika chłodniczego wentylator uruchamia się automatycznie.
Czas publikacji: 26-08-2023